ਨਵੀਂ ਰੂਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪਿਆਰ।
ਮਾਂ ਦੀ ਝੱਪੀ, ਪਿਓ ਦਾ ਸਹਾਰਾ,
ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਬਣਦਾ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰਾ।
ਚੱਲਣ ਲੱਗਦੇ ਕਦਮ, ਬੋਲਦੇ ਬਚਨ,
ਹੱਸਣ ਖੇਡਣ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਮਿੱਠੀ ਰੁੰਜੁਨ।
ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ ਪਾਠ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰੰਗ,
ਹਾਸੇ ਤੇ ਹੰਜੂ ਬਣਦੇ ਨੇ ਸੰਗ।
ਜਵਾਨੀ ਆਉਂਦੀ, ਸੁਪਨੇ ਲੈ ਆਉਂਦੀ,
ਆਸਾਂ ਦੀ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦੀ।
ਪਿਆਰ, ਮਿਹਨਤ, ਮਿਹਰ ਦੇ ਵਾਦੇ,
ਕਦੇ ਹਾਰ ਕਦੇ ਜੀਤ ਦੇ ਜਾਂਦੇ।
ਵਕਤ ਦੇ ਪੰਛੀ ਉੱਡਦੇ ਆਉਂਦੇ,
ਬਚਪਨ, ਜਵਾਨੀ ਲੰਘਦੇ ਜਾਂਦੇ।
ਢਲਦੀ ਉਮਰ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਆਹਟ,
ਸਿਹਤ, ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਥਕਾਵਟ।
ਅੰਤ ਚ ਆਉਂਦਾ ਇੱਕ ਸੁੰਨਾ ਪਲ,
ਜਿੱਥੇ ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਠੱਲ।
ਟੁੱਟਦਾ ਮਾਣ ਜਦੋਂ ਮੌਤ ਹੈ ਆਉਂਦੀ,
ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨਾਂ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ।
ਵਿਰਦੀ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਕਦੇ ਮੁਕਦਾ ਨਹੀਂ,
ਨਵੀਂ ਜਿੰਦ ਬਣਦੀ, ਨਵੀਂ ਕਹਾਣੀ ਖਿੜਦੀ।
ਜੰਮਣ ਤੇ ਮਰਨ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਹਾਣੀ,
ਸਦਾ ਘੁੰਮਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਇਹ ਪ੍ਰਾਣੀ।
No comments:
Post a Comment